Dag 20

Vandaag zou het gaan gebeuren, we zouden gaan walvissen en orka's spotten, ja zouden, we waren vroeg uit bed gegaan, aangezien we wisten dat het naar Vancouver druk zou zijn en we moesten er rond 9 uur zijn. Geloof het of niet 5 minuten van het bedrijf af, belde er iemand, pffff, een Canadees nr. dan moeten we maar opnemen, en ja hoor, het was die mevrouw van dat bedrijf die vertelde dat het niet door zou gaan, het zou te hard gaan stormen, en dat moesten we niet hebben, maar we konden wel komen, om een nieuwe afspraak te maken. Daar aangekomen, hebben we een nieuwe afspraak gemaakt voor zondag. Spannend hihihi,  had ik daarom mijn buikpijn gehad. We waren nu in Vancouver dus moesten we ook maar even toerist uit gaan hangen.  Op zoek naar een Tim Hortons (koffie tent) en WiFi, moesten we even kijken wat we gingen doen. Ik wilde de totempalen zien, en wilde eigenlijk ook nog de hangbrug over. Dus zo gezegd, zo gedaan.  Eerst gingen we een berg op, mooi uitzicht over Vancouver.  Boven aangekomen is het een wintersport gebeuren voor de wintersporters en hebben daar ook Olympische Spelen  plaatsgevonden. Ontzettend mooie omgeving om te hiken. We zaten trouwens in de dikke mist, dus verder was er helaas niets te zien. 

We gingen naar beneden en het werd al steeds donkerder helaas, het ging weer regenen. We zijn naar Stanley Park gegaan. Een prachtige park.

Het Stanley Park is een stadspark van 404,9 hectare in Vancouver, Canada. In 1886 besloot de stadsraad het natuurgebied open te stellen als park, twee jaar later opende Frederick Arthur Stanley het park, dat naar hem is vernoemd, voor het publiek. Het park trekt tegenwoordig ongeveer acht miljoen bezoekers per jaar. Een van de meest gebruikte voorzieningen van het park is de False Creek Seawall, een 9 kilometer lange dijk om het park dat wordt gebruikt als pad om op te fietsen, wandelen en te skaten.

Stanley Park is ruim tien procent groter dan het New Yorkse Central Park. 

Wij gingen naar het strandje, daar waren allemaal kleine krabjes onder de stenen, het begon net weer vloed te worden. Ondanks dat het regende was het toch heel druk in het park, met fietsers, wandelaars, en toeristen(zoals wij).

Na onze strandwandeling, zijn we naar de totempalen gegaan.  Vond dat prachtig. Je kan je in dat park genoeg vermaken,  watervliegtuigen landen en stijgen daar in de baai op,  leuk om te zien. 

Daarna zijn wij toch nog naar de Capilano Suspension  Bridge gegaan. Een spektakel. Een hangbrug 70 meter boven een klif met kolkend water,  met een lengte van 140 meter. Een Cliff Walk, een zwefend pad langs een bergwand,  en een route waarbij je hoog in de bomen met hangbruggen een parcous aflegd. Wauwwww.

Daarna ons hotel opgezocht waar we de komende 3 dagen verblijven tot onze terug reis.  Deze is in Abbotsford, omgeving Vancouver.